Varlýðým süzülmekte ruhumun süzgecinden,
Sessizce sýzýyorum hayatýn gölgesinden,
Bir tebessüm, bir aðýt; ikisinin sektesinde,
Kanýyorum, yaralýyým yokluðunun ertesinde.
Bir tutam gözyaþý, savrulan aþk topraðýnda,
Kupkuru dallarýyla filizlenen bir sevda,
Meyvesi yok, gölgesi yok, dalýnda öten bülbülü yok.
Vurun gövdesine, kýrýn dallarýný; savrulsun her bir zerresi,
Yeþermeyen dallarýnda yükselmenin anlamý yok!
Sedat AYDIN