Gözlerinde yol bulup, yüreðine hicret ettim,
Yeniden doðdum “aþkým” dediðin gün.
Zaman çarklarýnda solarken benzim-betim,
“Caným” dediðin an, bitti gurbetim.
Martýlarla çýðlýk çýðlýðaydým dün,
“Balým” derken dilin, kalktý garabetim.
Ýçim içime sýðmýyor, gözlerine bakarken,
Söyle hangi lügat onlarýn dilinden anlar?
Ýki þehla yýldýz gibi gecelerime akarken,
Ve kandil gibi mahzenime ýþýk saçarken,
Sükût bulur mu ay teninde canlar?
Lav gibi deðdiði yeri yakarken,
Ve gecelerin çiçekleri sessiz açarken,
Sevdanýn resmigeçididir, seninle geçen anlar.
Dalgalar þimdi sahili aþkla öpüyor,
Yüreðinin kýyýlarýna kürek çekiyorum.
Ýçimdeki alaca atýn dizginleri kopuyor,
Hangi yana koþsa, yönü sana sapýyor;
Sakarya gibi coþkuyla akýyorum.
Dudaklarýnýn kývrýmlarýnda þen ezgiler,
Kelepçeli yüreðin, inadýna aþk der.
Korkak kuþkularla taþýdýðýn sezgiler,
Nasýr tutmuþ acýlara özgüler.
Unut maziyi, yepyeni bir sayfa ser,
Otað kur yüreðimde, tahtýndýr her yer.
“Caným” dediðinde, kederleri kovdum,
Cemre gibi düþtün, bahar getirdin.
“Balým” derken, tüm sancýlarý boðdum,
Ay utandý gözlerinden, güneþ devþirdin.
Mavi bir çiçektin, gülþenimde yeþerdin,
“Aþkým” dediðin gün, yeniden doðdum.
21.05.2010