sevişemezdik o gece

bir dilin ardýna itilmiþ
sözler kaldý içimde,
yutkundum yutkundum
büyüdü gitgide.
ateþli bir baðdamcik hastalýðý gibi
öylece kaldýn tüm gece.
içimde o bitmek bilmez yangýný gözlerinin,
gözlerin olmasa seviþemezdik o gece.

bir veda hüznü daðýtýyordu yaðmur
aðaçlara, kuþlara ve saçlarýna düþerken,
rüzgar aðýr aðýr okþuyordu tenini,
yüzünde o hep kahreden tavýr
yaðmurla karýþýyordu sesine.
yani herþey onaylýyordu
bir aþkýn bitiþini,
ama dudaklarýn öyle inatçýydý ki;
dudaklarýn olmasa seviþemezdik o gece.

gittikçe büyüyen bir yanlýzlýða savruluyorduk
geçtiðimiz köprülerin bir bir düþüþünü izlerken,
o son kadeh fazlaydý bana, sana da o ateþ kýrmýzý ojeler,
ellerin uzandý ellerime büküldü dilim
oysa tamda söyleyecektim...
ve gözlerin, dudaklarýn biraz bahane
ama ellerin öyle sarmýþtý ki, o derin yalnýzlýkta
ellerin olmasa seviþemezdik o gece...






Sosyal Medyada Paylaşın: