“Günaydýn” dedi baba
“Günün aydýn olsun” çocuk
Selamladý kuþu, börtü böceði
Gülümsedi güneþ sýcaklýðýnda
Ýçi kýpýr kýpýr oldu.
Yorulacaktý, siyaha dönecekti yüzü ama
Aydýnlanacaktý yüreði,
Aydýnlanacaktý yerin yüzlerce metre altý
Ellerinde emeðin bembeyaz nasýrlarý
Çiçek olup açacaktý
Kardelen misali.
Aðzýndaydý ekmek aslanýn.
Ve bekliyordu diþlerini bileyen maden ocaðý
Ekmek kavgasýydý kapýya dayanan
Ne evlat dinlerdi ne ana ne yar.
Sürecekti kavgasý
Su gibi aziz, ekmek kadar mübarek.
Elinde kazma, baþýnda baret
Ferhat olup delecekti daðý taþý
Belki su deðildi getirdiði Þirin için ama
Sýmsýcak bir kýþtý yüzünde is olan
Fakir sobasýnda tutuþmaya hazýr.
Aðzýndaydý ekmek aslanýn, hatta midesinde…
Ve bekliyordu diþlerini bileyen maden ocaðý.
Derin bir nefes çekti gök mavisinden
Bir çift turna yuva yaptý yüreðine
Son kez bakarcasýna hasretle
Uçuþan güvercinlerin kanadýnda serinledi
Yüzü hüzünlü türkülere mesken oldu
Uzaktan leylim ley diye inleyen bir ezginin soluðu
Aðzýndaydý ekmek aslanýn, hatta midesinde…
Ve bekliyordu diþlerini bileyen maden ocaðý.
Kol kola indiler karanlýðýn baðrýna
Kader yoldaþý olmuþlardý ekmek kavgasýnda
Baþlarýndaki fersiz fenerle
Önce kýrdýlar karanlýðýný tek gözlü devin
Baðrýndaki hazineye dikilmiþti gözleri
Dev uykudaydý baþta
Uyandý ve kükredi birden.
Oynadý yer yerinden
Ve bin yürek kafesinden.
Ateþ kül etti düþtüðü yeri.
Karalar baðladý kardelenler,
Turnalar göðe küstü.
Aðzýndaydý ekmek aslanýn, hatta midesinde…
Ve yutmuþtu artýk umudun cellâdý maden ocaðý.
Dev susmuþtu, kesilmiþti gür sesi
Niceleri gibi yutmuþtu bir avuç nefesi
Nefeslerinde yüklü yaþamanýn hevesi
Son kez “YAÞAMAK” dedi ve indi göðüs kafesi
Aðzýndaydý ekmek aslanýn, hatta midesinde…
Ve bekliyordu þimdi yanýk baðýrlý ana kucaðý.
Ey sevdasý için daðlarý kalbura çeviren Ferhat!
Ellerin avuçlasýn yine gürzünü
Bu kez yanýk baðýrlý analar için
Sevdasý Leyla’yý kýskandýracak nazlý yar için
Buðday benizli bebeler için
Vur Allah aþkýna!
Ýndir gürzünü baðrýna daðýn taþýn…
Yeþersin yeniden bütün umutlar…
Aðlamasýn çocuklar…
Ey feryadýmýn topraðý maden ocaðý
Soldurdun yine bin bir güllü kucaðý
Sen de ocaktýn ama söndü yine bir garibin ocaðý
Sustur artýk içimdeki yavrucaðý
Týrmalýyor, kanatýyor içimi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.