Sevda Yerlisi

Yaban sarmaþýðým,
Mustafa çiçekleri indiriyorum tenine
Göðün kandillerinden
Nefesinin kadim yalnýzlýðý ile arýnýyorum
Gün batýmýndan doðuruyor beni acýlar yeniden yeniden
Gözlerinin düz yazýsýyým, kendimi þiirin sanýyorum…

Herkes gider evet herkes
Sýzlayan bir düþ kýrýðý býrakýp ellerimde
Hünerli bir beklemeyi sürdürürüm
Kimi beklediðimi bilmeden
Sancýlanýp da doðuramam
Yeni aþklarýn masum sevinçlerini
Hezeyandýr tüm geliþ gidiþler evrene
Sað göðsümden kardeþliði,
Sol göðsümden aþký emziririm
Geniþ bir yayladýr yürek mevzim
Hiçbir yurdun vatandaþý olmadým
Bildim bileli sevda yerlisiyim.

Þu anki kadar dolu dolu olmadýn içimde
Ve yorgunluðunu duymadým böylesi
Solumda týkýr týkýr çalýþan aðýr iþçinin

Kumarda kaybetmiþtim aþký
Sende kazanacaðým ne kalmýþtý
Neydi içimden adýný kopardýkça onaran
Zaman acemi bir hýrsýzmýþ
Anýlarý ardýnda delil býrakan


Sosyal Medyada Paylaşın: