Talan

Ah kaç körpe çocuk yüzü bakýyordu gözlerinden
Saçaklý yaðmur ýþýmasý…
Kim öðretebilirdi ki suya
Kývrýlýp bükülmeden
Geçmeyi topraktan,
Ve bulanmadan yol almayý
Eteklerine deðmeden öfkenin
Keskin dilini bala banmayý
Bir býçaðý kim azmettirebilirdi sevgiye
Ölümden erken davranýp

Sevgilim, edindiðimi böldüðümde
Azalmýyorum korkma
Daðýttýkça köklerimi topraðýna sevinin
Çoðalýyorum aksine
Gel acýlarýmýzý eþitledim.

Hiçbir dað kýmýldamaz olduðu yerden biliyorum
Ancak her mevsim renk deðiþtirir
Soyunur, giyinir yaðmurlarý ve güneþi
Yapayalnýz görünse de gökyüzüyle birleþir

Ah kirpiklerin, tuzlu deniz yýldýzý
Hangi yaþta unuttun beni, hala öyle bakýyorsun
Açýk býraktýðýmýz sayfalara geri döndüðümüzde
Yarým kalmýþ satýrlarý bitiremiyoruz
Odalar dar, acýlar bol, yürek talan
Toy bir ömrü çocukluktan yaþlandýrýyoruz


Sosyal Medyada Paylaşın: