ha
SEVGİLİYE
Kendime savaþlar ilan ettim, savaþtým.
Sýnýrlarda iþtahla dolaþtým, hep yenildim.
Haklý çiçekler daðýttým, her cümle kurana.
Eleþtiri yaðmuruna tuttum, ince sözlerimi.
Yýldýzlar tanýk olur, her gece özümle söyleþime.
Ýðnelerle kazý yaparým beynimde, bulurum gölgeler.
Ters heceli gölgeleri, keþke renkleri ile boyarým.
Kendimi uçurumlardan atar, uçurumdakileri kurtarýrým.
Özenli bulutlar toplarým her sabah, kýzgýn yüzlere.
Kocaman gülerim, gülmeye korkan sahte gözlere.
Yýlanlara sarýlan cümleleri, güllerle ayýklarým.
Bahçemde ki güven çimlerini ezenlere, söylenmem.
Koyu renklerimden, arýnmaya çalýþýyorum.
Aðýrlýðýmý evde býrakýyorum, gönüllerde dolaþýrken.
Sohbetlerime davet etmiyorum, kýrýcý sözleri.
Vicdan sesimi, her soluðumda duyuyorum.
En yüce daðda dinlendiriyorum, nazlý sevgiliyi.
Dünyadan küçük bir parça alýp, ona döndürüyorum.
Yeni toplanmýþ sözler dolduruyorum, eski sepetine.
Ýlgiye doymuþ kirpikler taksýn istiyorum gözlerime
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.