ha
KORKUYORUM
Çocuða yerleþiyor yüreðim, yaþ aldýkça.
Olgunlaþan çiçeklerim, tomurcuða dönüyor.
Cesur kuþlarým göçten dönüyor, korkakça
Keskin renklerimi, pastel renkler örtüyor.
Fesat noktalar karýþýyor, bebek düþlerime.
Her pembe adýmým, kara taþla buluþuyor.
Kaçýyor umut elçilerim, gözlere dokundukça.
Öðrendikçe cümleleri, alfabeyi unutuyorum.
Dost kuþlarý uçurmaya, korkar oldum.
Dönenler, yüreðime oldu birer hançer.
Þekillendiðim, emek daðlarýnda dolaþamýyorum.
Kimliksiz vahþiler sarmýþ, sarp kayalýklarý.
Aþk yýldýzlarýnýn ýþýðý, uðramýyor gözlerime.
Gül yüzlere, sahte yer yýldýzlarý kur yapýyor
Binlerce aþk hecesi ekilmiþ, kirli havaya.
Yaðmur, saf damlalarýný bulutlara gizliyor.
Ayaklanmýþ gidiyor, anýlarýmda büyüyen eller.
Ellerimde taþýdýðým, gelecek güneþleri batmýþ.
Geçmiþ baharlarýn kokusu, rüyalarýmda her gece.
Çocukluðumun pembe dünyasý, dönüyor griye.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.