hergele yolunda haylaz bir çocuk vurmuþ beni kargýyla hiç utanç yok bu yaramda bazan aslýna yalnýzlýktýr hesap soran küfler umudunda beklediðini büyütürmüþ insan
yerden dolaþýmdan kalkan bir para bulunca bile sevinen tepikledikleri top tablasýna çarpýnca söver bakýþlý bir þalgamcýnýn kovaladýðý ve köpeklere amuda kalkmayý öðretmeye çalýþan yalýnayak donsuz sümüklü yaralarý irinli saçlarý kýnalý adaklý çocuklar kurumuþ bir biber üstünde kýrýþmýþ kabuklar gibi tozlanmýþ yanlarýmý üflerler
tozuna dumanýna isine at bokuna sineðine sýcaðýna güneþin bile kýskandýðý gýcýr gýcýr turuncusuna sevdalarý yapýþýrken memleketimin þüpheli þahýslarýna
oysa sende bilirsin elleri belinde þalvarlý iri kýyým içi su doldurulmuþ bir balona benzeyen ve yürüyünce hop hop sallanan pamuk yumaðý sarkýk göðüslü kadýnlar nasýl küserler
bir bilsen yas’ý milattan önceden tutulan kaçamadýðým fýrtýnalardýr yüreðimdekiler ne kadar anlasam da gözlerimdeki hüznün her yolculuða çýktýðýnda küçülen geldiði yere doðru yaðmayan bir yaðmur olduðunu
ah bir bilsen ýslýkla seviþen yerdeki yýldýzlar vurulmaya baþlayýnca bahçesinde sokaklarla arasý iyi sokak oyunlarýna âþýk çocuklar büyüten anamýn elleri ne mübarektirler
insan su/sar susarda susar
onlar üþüsün bu kez
tibililer bana küsmüþ ‘’kabarama kabarama kel fatma’’ sevinçleri lazým bana
biliyorum omuzlarý metal yýldýzlar dolu hýzýr paþalar beni sevmediler diþleri geçmiþ saf rüyalarýma çabuk büyüdüm asri mezarlýðýna kendi ölümlerimi taþýmýþým
bilirsin yere düþünce adana karpuzu gibi yarýlmaktýr þimdi sevda bizim oralarda pýrasa tarlasýnda bir grup sýðýrcýðýn bahar türküsü gibi gece toplanýr yýldýzlar oysa içimdeki kente çakal yaðmurlarý yaðar
aklýmýn ucunda iken yazmalýyým yazmasam yaþar kemal beni kamýþ deðnekle kovalar
___kenan can yoldaþlar...// Sosyal Medyada Paylaşın:
karşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.