Uzaktan süzülen bir ýþýkla, kamaþtý kararmýþ gözlerim… Ýrkildim bir umutla doðruldum kalktým, Unutulup kaldýðým izbelikten… Yýllarýn mahmurluðunu , Atmak zor bir anda üzerimden, Bakamýyorum bile karanlýða alýþmýþým…
Tutuverecekmiþ gibiyim ellerimi uzatsam, Bu kadar yakýn… Ben yaklaþtýkça mesafeler uzamakta, O kadar uzak… Sýnýrlarým çizilmiþ benden habersiz, Geçemem yasak… Gözlerim karanlýða, bedenim mahpusa alýþýk, Yýllardýr tutsak…
Gitmek istesem varamam, Takatim yok gücüm yetmez… Kalmak istesem kalamam, Gördü gözlerim vazgeçmez… Artýk bu elde duramam, Fikrim firarda söz geçmez…
GÜLÞEN KARADAÐ 18.05.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen KARADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.