Vizesiz girdiðin bu yürek, Vefalý bir þairin sarayý unutma! Bu adamýn sevgisi son nefese kadar, Hevesini boðazýnda kurutma! Sanma, gelir-göçer bir sürek, Karþýlýksýz duygularý kanatma! Bir tutam sevgiye ruhunu adar, Avuç avuç sadakat serp, aldatma! Elin kýlýcý kesmez o kadar, Dilinin yarasý, en yakýcý fiþek. Büyük þehrin kültürünü dayatma! Sokaklarýnda binlerce aþk heder. Taþralýya kýrlardýr, yatak-döþek, Modern yaþam diye masal anlatma! Sevdalý yüreði kaç Ýstanbul eder, Yeter artýk, meftununu yýpratma! Samimi bakýþlara düþmesin keder, Alma hafife, beynine kan sýçratma! Riyasýz tutkularla olmuþken aþýk, Bir zahmet öpüver, tecelli etsin kader. Mavi gözlerin yeniden olsun ýþýk, Yoksa mutluluk kandilleri söner. Bu gönül ay tenine alýþýk, Tenhalarda boynu bükük, sarartma! Muhabbetten yana muþtular öner, Kapris yapýp, düþlerini karartma! Geçiyor ömür, saatler döner; Taþýyor sabýr, daha fazla kabartma! Sarýl sevdiðine, yine olun sarmaþýk; Cilven çekilir ama, çok da nazla abartma! Gül ki, krizden çýksýn girift bilmeceler; Kolbastýya tutuþsun kelimeler, heceler.
15.05.2010 Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhittin Alaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.