MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Elizabeth...
muratkartal

Elizabeth...


“Yürek dokununca,
Hayat ipeksi irkilir…”


Elizabeth,
Saraylý kýz,
Gözlerini,
Elmas süslemeli
Avizelerin ýþýklarý altýnda açmýþtý hayata
Güneþi bilmezdi pek
Derileri korunurdu hep
Þemsiyeler taþýnýrdý peþinde
Ayaklarý çok yaramazdý iþine...
Ama
Parmaklarýný severdi
Ýnce ve uzundu
Ýçi gidiyordu
Dokunduðu piyano tuþlarýnda
Kendinden geçiyordu...

Talihsizdi
Yaðmur deðmemiþti tenine
Okþamamýþtý rüzgâr tenini
Eli topraða deðmemiþti
Ah Elizabeth,
Ýpeksi saçlarýný
Rüzgâr savurmalýydý bir yele endamýnda,
Öpmeliydi al yanaklarýný
Ellerin doðaya dokunmalýydý
Yüreðin düþmeliydi kýrlara


Sahagay,
Doðanýn çocuðu

Anne rahminin sýcaklýðýndan
Nehir yataðýndaki buz gibi suya düþmüþtü
Derileri Buffalo derisi sanki
Yaðmur yaðdýðýnda tenine deðerdi
Giyinmezdi çünkü o
Ýyi ruhlar tenine deðmeliydi...
Kýymetini bilirdi sunulanýn
Avlanmak açlýðý gidermek içindi
Doða yok edilmemeliydi
Buffalo derilerinde uyurdu
Gece tenine dokunurdu
Gün doðmadan Sahagay doðardý hayata

Elizabeth,
Babasý onu uzak kelimelerle severdi
Elini saçlarýnda hissetmemiþti hiç
Annesi süt vermemiþti
Hollanda ineðiydi sütannesi...
Hayatý dadýsýnýn anlattýðý masallardan ezberlemiþti...

Sahagay,
Babasýnýn omuzlarýnda giderdi ava çocukken
Ruhunu durulturdu babasýnýn tok sesi
Sahagay, doða sahibimizdir
Ürkütürsek terk eder bizi...

Hikâye bu ya,
Atalarýnýn ellerinden her þeyini aldýðý
Sahagay`ý gördü þehirde
Tenine baktý
Gözleri þafaktý yürüyüþü girdap
Durdurun arabayý...
Ayaðýna çaðýrmadý Shagay`ý
Yanýna yaklaþtý
Elini omuzlarýna koydu
Sanki bahçelerindeki çýnardý
Shagay,
Hissetmemiþti hiç böylesini
Ýpeksi bir ten bedenine deðmiþti

Elizabeth yemeðe davet etti onu
Yürüdüler
Türlü yemeklerin sergilendiði yerde
Sahagay tek bir yemeði yedi
Sebebi, doða israf edilirse tükenirdi
Elizabeth israfý duymamýþtý
Yanýna yaklaþtý
Shagay hayattý anlattý
Ve aðladý...
Elizabeth, dedelerinin katil diye yok ettiði
Bu halk olmazdý
Dedi kendi kendine...
Dinledi
Hayat dedikleri saraylý deðildi...
Aðladý,
Fark etti ki
Aðlamak ayný þeydi
Gözyaþlarýna dokundu Shagay’ýn
Sonra kendininkilere
Tek farklarý vardý

Biri sarayýn yýkýntýlarýndan
Kurtulmuþ benliðin sesiydi
Birisi...
Shagay’ýn,
Yaþama adanmýþ efsanesi...





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.