Gözlerine gecenin siyahý çalardý, Islak yanaklarýnda aksederdi ay ýþýðý, Ýnanýlmaz bir heyecen okunurdu yüreðinden. Ölüme düþmüþ nefeslerindesin hayatýn. Ne oldu söyle?
Görmek istemediðimiz þeyler gördük Kör olmak adýna yutkunurduk bir bir Zamanýn evvelinde Aþk bumuydu söyle Bulduðun her yeni þeyde Oyalanarak unutmak! Hadi git,hadi git iþine...
Þimdi gözlerinde büyüt her þeyi, Aþk hariç.. Zaten küçüldükçe küçüldü gözlerimizde. Anýmsamaya çalýþ sözcüklerini Aþk üzerine kurduðun cümleleri. Düþür dilinden ne olur, Kirletme!
Bir aðustos akþamýnda, Anýlara gömülmüþ bir adam vardý Bu günleri daha o günden bilen... Aðladý,aðladý... Daha o zamanki göz yaþlarýydý þimdiye düþen.
Aþktýr hiç kimseye sormadan yolunu çizen, Kýzýl bir lale gibi Mevsimsiz yiten....
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.