Sen mahzun gecelerden söz ederdin Yalnızlıktan, bir de imkânsızlıktan.
Bir nakarattı dilimize düşen Hece hece anlardık özlemi
Hayallerimiz olurdu her şey Ben bir demli buğusundan izlerdim seni Şehirler artarda düşerdi Mesafeler mi? tükenirdi hayallerimde Ama hayallerim hiç tükenmezdi Hele ki Van gölünde gün batımında
Güneş el sallarken ufuktan Saçlarının kızılı düşerdi kente Ellerimle okşamaya kalkardım Bir şehir saçların olurdu sevgili Ben dokunamazdım.
Ağır aksak bir lisan olurdu sensizlik Anlamak için erek dağına kulak verirdim Yankılar duymak için, Olmazdı. Eteklerine yas düşerdi, Erek beni anlamazdı. Ereğin ayazı sensizliğe denk Üşürdüm sevgili Hummalı düşlerim yakmasa beni Donardım...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.