Sen mahzun gecelerden söz ederdin Yalnýzlýktan, bir de imkânsýzlýktan.
Bir nakarattý dilimize düþen Hece hece anlardýk özlemi
Hayallerimiz olurdu her þey Ben bir demli buðusundan izlerdim seni Þehirler artarda düþerdi Mesafeler mi? tükenirdi hayallerimde Ama hayallerim hiç tükenmezdi Hele ki Van gölünde gün batýmýnda
Güneþ el sallarken ufuktan Saçlarýnýn kýzýlý düþerdi kente Ellerimle okþamaya kalkardým Bir þehir saçlarýn olurdu sevgili Ben dokunamazdým.
Aðýr aksak bir lisan olurdu sensizlik Anlamak için erek daðýna kulak verirdim Yankýlar duymak için, Olmazdý. Eteklerine yas düþerdi, Erek beni anlamazdý. Ereðin ayazý sensizliðe denk Üþürdüm sevgili Hummalý düþlerim yakmasa beni Donardým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.