Kiminiz çok kýsa, Kiminiz uzun yaþadýnýz... Aranýzda, Cimri vardý, Cömert vardý. Þimdi bir avuç toprak! Ve beyaz kefenden, Geriye ne kaldý? Bir aydýr, bedenin, Toprakta kalmasý. Yavaþça sokulur, Karýncasý, yýlaný... Baþlarsýn haykýrýþa, Duyulmaz sesin o anda, Yolcusundur, öbür dünyaya. Aðýr gelir, Dokuz metrelik, Kefen sana. Günahlarýn, sevaplarýn, Gelir, gözünün önüne o an. Baþlarsýn kekelemeye... Ne kadar sussan da, Bedenin dile gelir orada. Ýþte böyle arkadaþ!
Bir gün biz de geleceðiz buraya. Ama þimdi ayrýlmak zorundayým, Kabristan’dan... Mekânýnýz cennet; Ruhunuz þad olsun!
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer gümüştaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.