Nar-ı Kevser

Kabe`ye sürülen yüzler aþkýna
sönsün ruhumdaki sahra-yý Kerbelâ

ardýþýk darbelerin yarým býraktýðý acýlar
zaman kýrýklarýndan taþan Nar-ý Kevser

düþüyor Erzurum
ben, açýlan avuçlarýnda el

gül üþüyüþümü örten
gülhîz nisana küskünlüðüm
ki hakka açmýþ gonca hüzün

vebalim boynuna ey dar
nadide azabým kuruttu sunaklarý

alevin baruta tutulduðu
“biz” þerrinde
doluyor gözlerime deniz

bir kente sýkýþmýþ
dilsizliðin, dilidir ayrýlýk


siren seslerinin daðýttýðý ufukta
kibrin savdýðý alaz
muradým


hayra kýyýlan boynumda
yürek üleþi

bir ben mi doðamadým
Palandöken zirvesinden
nurdan pak


Sude Nur Haylazca

Sosyal Medyada Paylaşın: