ben yaþayamadýklarýmýzý yazarken ikimize dair, sen yazmaya parmaðýmýn varmadýðý her ne varsa; parmak uçlarýnda yürürcesine yaþadýn. iþte bu yüzden dizlerimden sýzan yaþamak kanamasý, bu yüzden donuk bir katreyle belediðim dimaðýmdaki yaþ adýn. sol göðsümde sýzlayan otuz yara, sol þakaðýma sapladýðýn yüz on dört kurþun ve mahremiyetimden yitirdiðim altý bin altý yüz altmýþ altý kutsal þahidimdir ki, hepsi hepsi bir yüz görümlüðü namustu alnýmdan araladýðýn…
affettim seni
-I-
senden önce kolonlarý affetmiþtim sesime çarparak kýrýlan duvarlarý belceden dökülen naif firarlarý affettim yokluðuna sürüldüðüm kýraç diyarlarý yenilgiyi kabullenmek erdemdir çoðu zaman kutsadým sýrtýmda kalan tüm yaralarýmý bir gün kendine taparcasýna baðlanýr insan iþte o gün kendinden en çok nefret ettiði andýr yýllara çelme taktým diye övünmemeli insan yýllarýn sana verdiði ýstýrap, götürdüðü çavlan misali zamandýr ve ben zamaný da affettim, ýstýraplarýmý da…
-II-
rüzgârý acýtan aþk þarkýlarýný tanrý söyler bildiði tüm makamlara ezberletir sesini kar sonrasý berfu üþür düþlerim yaþamak derim bir kelebeðin bir solukluk kaderine içimde bir parça mýdýr bilmem senden kalan berfu derim ölüme baþ tutan dirimime sus der tanrý, sus… berfu düþlerine düþen köz parçasý berfu þafakla gelen aydýnlýðýn sus der tanrý sen zifirin zikriyle azalan sonbahar kadýnýsýn yapraklarýmýn aðýrlýðý altýnda ezilirken özgürlükse kefaretim sisifosu da affettim tanrýyý da…
-III-
bazý gözyaþlarý illegaldir ve ben senin tuzuna mülteci kaldýðýn damlalara sürüldüm serdar düþlerim yeniçeri kederler silsilesi þimdi rahmim hüviyetsiz bir zerreye tapmakta kalbim sükutsuz bir aþka yardým ve yataklýk yapmakta hükmüm müebbet beni hangi hücremden çaðýracaksýn düþler geçiyor düþüþlerimin gözlerinden aðýr kanamalý bir aþk kollarýmda can çekiþiyor memelerimden sýzan süt deðil zemzem kulaðýna okuduðum küfür deðil ayet aðýr dilemmalar ertesi nihayet aþký da affettim, gözyaþlarýný da…
-IV-
kesrette vahdeti tanýr mý insan söyle hiç kimseyim saçýmý okþayacak tüm er ayalarýnadýr vicdani reddim soyunmayý keþfetmiþ etimin rengi öte çýplaklýk bilmez kerbela döngüsü bu acziyetim hani o fahiþeyi altýna alarak aþký sattýðýnda leylayý aldattýðýnda yani aslýyý kanattýðýnda anlamalýydým / herkesim sýrtýnda tattýðým uzaklýk ve giyotin saçlarýn uzak iklimlerin kederi vefakar sayýlmaz gölgeler / öðrendim yol ardý puþt bir kýrýlmadýr ömrüm helallik ister mi bilinmez mazi tenimden uzak ufuklara kök salar gönlüm maziyi de affettim, fahiþeleri de…
ve yitirmiþliðin tiradýnda son sözü söyler kadýn…
tenimden bahseden kýrlangýçlarýn yalancýsýyým. bulutlara dönüyorum yüzümü, gözlerini unutmak için. ellerimde kalbimin hýçkýrýðý... düþlerin ýlýman iklimlerin yabancýsý, sen bu damlalarý tanýyamazsýn. Gelip geçen her kýsrak bir kehribar eksiltir düþlerinden, sen benim saðanaðýmda ýslanamazsýn. neden sonra bir yezidin rengini giyinir gülüþlerin, “aðla yar, cehenneme bulaþmadan beni anlayamazsýn”
berfu ikimize dair bir þey berfu þark aðýtlarýnýn zýlgýtý