ÖMRÜMÜN BAHARI
Ömrümün baharý, cananým; Sen aðlama.
Yüreðinde, bin hicranlý karalar baðlama.
Þu kahpe günleri de hep böyle geçer sanma.
Elbet bir gün gülersin, güleriz.
Buralarda bahardan sonra kýþ gelir.
Ümitlerin üstüne zemheriyle karlar serilir.
Ölsek de gam yeme: Zaten Hakk’ tan öte gayemiz nedir.
Aldýrma yar; Bir gün gülersin, güleriz.
Adýmýza yüz bin kalem kýrýlýr.
Ýnsan olmayan yerde, adamlar mezarýmýzý kazdýrýr.
Üzülme sevdiðim: Dostlarýn dilinde ismimiz anýlýr.
Boþ ver; Burada olmazsa mahþerde gülersin, güleriz.
Çakallar sadece ulur, ýsýramaz.
Fitnenin yaptýðý, sadece kalbini kýrar; Ýnsanlýðýný sarsmaz.
Sen sabret; Onlar senden önce, saadeti bulamaz.
Oturup karalar baðlama; Gün gelir gülersin, güleriz.
Burada ezilmiþ aðlamýþ gider.
Bir kez sevdi diye hayvan libasý giydirirler.
Gayri ihtiyaride bilmem hakk’ tan ne ister.
Dünyayý geçtim Mahmut: Kabirde yüzüm gülsün yeter.
Mahmut Enes YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.