--- YÜREĞİ ÇÖL EYLEMEK YAKIŞIR MI İNSANA? --- Gülce / bahçe

Güneþ gülüyor diye uyandý börtü böcek
Yeþil gözlü güzeller kaldýrdý peçesini
Belli ki kara kýþýn saltanatý bitecek
Nihayet bülbül güle duyuracak sesini

Ak benekli kuzular yaylalara yayýlýr
Çayýr, çimen þenlenir çitmesinden, sesinden
Her güzellik ok vurur uyu/yaným ayýlýr
Arþa çýkar kokular rüzgârýn nefesinden

Ey!
Caným
Ýçinde
Candan öte
Hüküm süren Yâr!
Mest etmek mi iþin
Ustanýn fýrçasýna?
Kýskanmaz mý kara kýþýn?

Ey benim gönlüm alýp dilimi susturaným!
Aþký tazelendikçe, gözümü kusturaným!

Ey soðukta donduran, sýcakta eritenim!
Sus, ey aciz kalemim, eri ey, eri tenim!

Bir sýcak merhabaya selâm dururken nebat
Nasýl hayran býrakmaz gören gözü bu sanat?

O sýcak tebessüm ki kaldýrýr uykusundan
Ýnsan denen canlýnýn zoru ne ki usundan?

Gözümüzün önünde canlanýr da cümle can
Can suyu gerekmez mi yüreðine ey insan?

Ý çimdeki feryadý yoksa duyuracak ses
Ya, N eden duruyorum yaþayan ölüye eþ
Bir yüreði S arsacak yoksa etkili nefes?
Bir âdem bir  deme ne zaman olur kardeþ
Gül inler, bülbül inler N eydi bu ah/a heves?

Yine seyir,
Yine aþk,
Yine tutuldu nutkum.

Aklým asýlý kaldý kanadýnda kelebek
Yediveren misali gökkuþaðýna inat
Nevruzun ortasýndan yere düþtü bir bebek
Yepyeni hayatlarla þekillendi kâinat

Bekle, az daha bekle, sen ey göçmen kuþlarý!
Sana da davet gelir, ben gibi sürmez yasýn
Gözümün ortasýnda durur mezar taþlarý
Söyle, bu can gönlünce, söyle nasýl yaþasýn?

Sen ey, ayaklarýna koca evren sunulan!
Ruhundan ruh üflenip yâr yerine konulan
Sen gönül evlerinin en inatçý talibi
Sen ey beþeriyetin en mahiri, galibi
Madem ki bezetildi canýnýn her zerresi
Olmayý denedin mi bir marazýn çaresi
Sen, yaratýlmýþlýðýn farkýnda olamayaným
Sen ki o cömert eli bulmamýþ, bulmayaným
Demezler mi insana “ arayan er geç bulur”
Demezler mi aþk için sarp kayalar yol olur
“Nerde tükettin ömrü?” diyen olmaz mý sana?
Yüreði çöl eylemek yakýþýr mý insana?

Zübeyde Gökbulut
05.Nisan.2010 / KIRÞEHÝR




Sosyal Medyada Paylaşın: