Sonsuz Saadet
yürümek seninle bir akþam üstü karanlýðýnda
bitimsiz bir yolculuðun ilk adýmlarýný atmak
yanýnda gün yüzü görmemiþ, mutluluðu tatmak
ve huzuru bulmak, sesinin büyülü buðusunda
”hadi gel” desen bana, durur muyum hiç
alsan beni yanýna, götürsen uzaklara
bir kuþ kanadý gibi çarparken yüreklerimiz
yaðmur damlalarý ýslatýrken saçlarýmýzý
deðiþtirebilir miyiz alnýmýzdaki yazgýlarýmýzý?
içime billur su damlalarý gibi düþüyorsun
sanki hem kaçýyor hem de bana koþuyorsun
ne güzel seninle ayný yolda yürüyebilmek
aþk ateþinde kavrulup, sende eriyebilmek
bir tatlý huzur bulmak, göz göze gelip, bakýþýp
öylece kalabilmek ne güzel, el ele tutuþup
içimde bir büyülü düþün sonsuz bahtiyarlýðý
gençleþtiriyor içimdeki huysuz ihtiyarlýðý
ruhumda varoluþunun, sonsuz saadeti var
beyaza çaldý sevinçlerim, aþkýnýn daveti var
Metin Baþol/10 Mayýs 2010/Ankara[ iceri ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.