Yalan taşlama

Ýpekçi’ydi,
Hiç olmadý ipek gömleði.
Mumcu’ydu,
Aydýnlatamadý karanlýklarý.
Üçok’tu,
Kalbine sapladýlar oklarý.
Kýþlalý’ydý,
Kýþlalar doldu o göremedi.
Palme’ydi,
Cesedi palmiyeler altýnda.
Nazým’dý,
Hala memleket hasretinde.
Ýpekçi,
Mumcu,
Üçok,
Kýþlalý,
Palme,
Nazým!!
Özal’dý;
Memlekeketin özünü aldý.
Evren’di,
Gençlerin kanýna daldý.
Beslemek yerine asmak gerek ‘netekim’.
Cidoruk’tu,
Demokrasi doruklarýn da.
Çiller’di,
Amerika resitallerinde.
Erdoðan’dý,
Meydanlar da ‘er’lerce.
Tekbaþýna iþbaþýn da oldu bir gece.
Ata’nýn köþkün de arkadaþý Gül’dü.
Silivri ‘general’li kýþlaya döndü.
Sülo’ya dün dün,bu gün bu gün’dü.
Þehit törenleri ampul’ü böldü.
En yaþlý mebusan ‘kamer Genç’ kaldý,
Antalya’lý ‘Bay’ yolda ‘kal’andý,
Demek bu Dünya da namus yalandý.


Sosyal Medyada Paylaşın: