esrar aleminde ruhunu arayan aþk
an gelir
eyyamsýz bir kalbin içinde cam olur
dilsiz aðýt
sahipsiz ceset
o cam kýrýlýnca kendini bulur
ayna ayna söyle ona
baktýðýnda gördüðü sadece bir muamma
fýrtýna öncesi bakýþlara suskudur
dur durak bilmez ihanetlere yaslandýkça kirpikler
oysa silinip geçer gider
hayal dediðin
bildim bileli haramdýr
ölünce nasýl olsa helâl
ayna ayna söyle ona
baktýðýnda gördüðü kanayan bir yara
iki sûrette yaþlanýyor insan
baktýkça kendine kendinde
hiçlik tanrý kadar hakikat
tarýyor geçmiþinin sancýlarýný
kývrýmlarý hüzünlü aklarý
ihanet sadece seni mi pakladý
ayna ayna söyle ona
baktýðýnda gördüðü bensiz bir rüya
gerçeðin habercisi
zifiri karanlýk gözlerin
kazýr gibi tenimden
soðumaya yüz tutmuþ mahremleri
ellerinde nasýrlaþmýþ namus çizgisi
kaderinle deðiþtirsem bir þey fark eder mi
ayna ayna söyle ona
baktýðýnda gördüðü içi boþ bir dünya
emanet sevmeler edindiðimiz bedenleri kutsarken
eski mabette devþirme sabahýn
kan boyalý duvarý çerçevesiz
þimdi bilmediðimiz bir kentte
sahipsiz köpekler kadar yalnýzýz
sahiplendiðimiz içimizde ki ayrýlýk
ayna ayna söyle ona
baktýðýnda gördüðü buruk bir veda
yalnýzlýkta uzayan gölgemiz
kayýp þiirler içinde seyrediyor kendini
aðladýkça anladýk hayatýn anlamýný
þimdi anlam gülmeyen bir kadavra
sevmek hiç kadar günahken kalbimizde
sevmemek piç kadar umuttur sevgili
ayna ayna söyle ona
baktýðýnda gördüðü aþk’týr yalan da olsa…