Halit Demirtaþ Amca, yetmiþ sekiz yaþýnda,
Güler yüzlü, sevecen, muhabbet telaþýnda…
Güvere ahalisi onu sever ve dinler;
Güldürür insanlarý, mizahla geçer günler!
Kamyonculuk yaparmýþ bundan elli yýl evvel;
Halit amcam hýzlýymýþ, výz gelir yedi düvel!
Silifke’nin Tekir’i, Atatürk’ün mirasý;
Doðasýyla doyumsuz bir çiftliktir burasý…
Tekir’den dönüyormuþ, yükünü boþaltmýþ da,
Ýki gence rastlamýþ, Bin dokuz yüz altmýþda!
Halit Amca kamyona, bu iki genci almýþ;
Yol arkadaþý bulmuþ, tatlý sohbete dalmýþ…
Gençler Erzurumluymuþ, gezmek için gelmiþler,
Deniz ve güneþ için güneye yönelmiþler…
Halit Amca’nýn yüzü, dünya malýný deðer,
Hele bir de “atmaya” hýzlý baþlarsa eðer!
Çimerken kafasýndan suyu döker de tasla;
Hiç denize gitmemiþ, yüzmeyi bilmez asla!
Gençler merak etmiþler, denizle arasýný;
Halit amca uyanýk, yapmýþ numarasýný;
“Ha balýk, ha ben” demiþ, havasýný atarak,
Olmayan hünerine palavrayý katarak!
Susanoðlu’nu geçip Erdemli’ye giderken,
Misafir gençler demiþ:”Vakit de hayli erken”
“Hünerini gösterip, biraz rehberlik etsen,
Kýzkalesi Koyu’nda bize yüzme öðretsen? ”
“Elbette” demiþ amca, “Öðrenmeniz tez olur,”
“Ben denize daldým mý, kara görünmez olur! ”
Birkaç dakika sonra Kýzkalesi görünmüþ;
Halit Amca bir anda heyecana bürünmüþ…
Kýyýya yaklaþýnca, gençlere “Ýnin” demiþ,
“Kamyonu park ederken, sizler giyinin” demiþ;
“Mayonuzu giyinip, bekleyin beni burda;
Kamyonu býrakayým, park yeri hemen þurda! ”
Gençler bekleye dursun, “Amca gelecek” diye;
Amca çoktan ulaþmýþ, o hýzla Erdemli’ye!
Halit Amca çok korkmuþ, bað kalmamýþ dizinde,
Boðulmaktan kurtulmuþ, “Palavra Denizinde! ”
Halil Gülþen