Adnan Þahin abimiz, Güneydoðu gazisi;
Astsubay emeklisi, þanla dolu mâzisi!
Þeker gibi adamdýr, tanýnýr Ankara’da;
Fýrsatýmýz oldukça, görüþürüz arada…
Gazi Uyum Evi’nden hobi bahçesi almýþ;
Bostan ekmiþ bahçeye, dostlara haber salmýþ;
“Kavunlar koyun gibi, karpuzlarsa kocaman;
Bostana bekliyorum, ihmal etmeyin aman!”
Sonra aklýna düþmüþ, “insanlýðýn hali var,”
Bakmýþ ki bostanýnýn, meyvesi yok, dalý var!
Telaþlanmýþ bir süre, “biri koparmýþ kesin!”
Davetlileri yolda, Adnan Abi ne desin?
Hiç zaman kaybetmeden, geçerek harekete,
Bizim abi uðramýþ yakýndaki markete!
Beþ kavun üç karpuzla bahçeye geri dönmüþ;
Çözüm bulmuþ soruna, telaþ ateþi sönmüþ…
Kavunlarý dallara itinayla baðlamýþ;
Çamura batýrarak gerçek uyum saðlamýþ…
Misafirler gelince, koparmýþlar, yemiþler,
“Anlaþýlan organik, bu ne hoþ tat” demiþler!
Adnan Abi demiþ ki; “muhabbet kalpte piþti;
Bahçede deðil ama, bahçeye zor yetiþti!”
Halil GÜLÞEN