Sen Afrodit’in aþklara yasaklý,
Günahsýz rahibesi Hero’sun.
Ben, gözlerinin maviliðinde saklý,
Aþk denizini kulaçlayan Leandros’um.
Bakýþlarýnýn derin sularýndan geçtim,
Gözlerinin þölenlerinde sevdayý içtim.
O mahcup gülüþün, ar niþanesi,
Oyuna doymamýþ çocuk edasýyla
Mahzun yüzün, nur tanesi.
Göðsünün çözülmemiþ düðmelerini,
Yüreðinin sevda kýyýlarýna tutunan,
Tutkulu adama aç, ne olur!
Dolunay gibi gecelerime doðarsýn,
Seninle aydýnlanýr her günüm.
Aðarsýn saçlarým, uðrunda aðarsýn,
Ruhuma bir nur olur yaðarsýn;
Sensiz, kapkaraydý dünüm.
Dudaðýmda demlenirken þiirler,
En güzel rengi gözlerinde gördüm;
Ýklimleri deðiþtiren gözlerinde.
Sensizlik girdabýnda çilemi ördüm,
Senden uzakta yýkýlýr tüm þehirler.
Üsküdar sahilinde martýlara sordum;
Kýz Kulesi’ndeki aþkla, bizimkisi birler.
Fener diye tutunuyorum gözlerinin ýþýðýna,
Fýrtýnalarda boðulurum, ýþýksýz kalýrsam.
Ölmeyecek bir efsane yaþat aþýðýna;
Mavi gözlerinden ilham alýrsam,
Leandros gibi çarçabuk ölmem;
Korsansýz limanlarýna demirledim, dönmem.
Ay teninde ruhum can bulur,
Alev gözlerinden ýþýk saç, ne olur!
03.05.2010
Muhittin Alaca