aşk başlar ve biter...

nasýl da esti gönlümde fýrtýnalar!..
senin estirdiðin o çýlgýn
o amansýz fýrtýna...
gözlerim pýrýl pýrýldý ýþýðýndan
ellerim soðuk
kalbim sýmsýcaktý
küçük bir kovuða kocaman bir sevgiyi
sýðdýrmanýn heyacanýndan.
ne söyleyeceðini bilmezdi dilim,
ne yapacaðýný þaþýrýrdý bedenim yanýnda.

beklerdim...
günlerce, aylarca, saatlerce.
dakikalara gelince dururdu zaman sanki,
çekilmez olurdu
gelmek üzere olduðun son saniyeler.
yaðan kara, havadaki ayaza inat
yanardý benliðim.
sonra üþüyesim gelirdi sarýlacaksýn diye...

özlemin...
hem tatlýydý, hem acý!
kalbim ikiye ayrýlýrdý hem
bir yandan da tatlý bir sýzý.
öyle deli vururdu ki, korkardým!
her þey baþkaydý sanki
hiç görmemiþ gibi fakirdi yüreðim karþýnda.
hiç bitmez gibiydi bu sarhoþluk,
ölüm hiç gelmedi aklýma,
hep yeþil olacak yaprak,
hep pembe açacak sandým çiçekleri,
sandým ki,
bu ateþ hiç sönmeyecek,
fýrtýnalar dinmeyecek,
gözlerinse hep gözlerimde...



emindim...
Elimi uzatsam sýcaklýðýn yanýmda,
bilirdim kýyamazdýn hiç bana.
titrerdi gözlerinin içi,
nasýl korkardýn kaybetmekten,
uykularýn kaçardý aðladým diye,
koymak istemezdin beni yollara,
aklýn çýkardý dönmezsem diye.
hatýrlýyorum...
dýþarda kar vardý sen telofon kulübelerinde
sesim ateþti seni ýsýtan.
"sen her þeyimsin" derdin
"sensiz yaþayamam "derdin,
"sen umudumsun " derdin
"elimde yüreðimde"


meðer bir alev miþim
yandýðý söndüðü belli olmayan.
yokmuþ aslýnda anca sevgi
dünyalara sýðmayan.
sesin buz gibi sanki tanýmaz beni
elinden düþürmediðin ellerim
bomboþ iki yanýmda,
geçmiþ sendeki o sevdalar...
ne zaman?
huzursuz eder olmuþ huylarým seni,
huylarým ki,
bir zamanla seni bana çýlgýnca baðlayan.
seni korkutan o yollar ne ki?
yanýmdayken bile mesafeler girmiþ araya,
üstelik özenir olmuþsun baþka sevdalara...
"bizimkisi gibi yok" derdin hani dünyada.
yaðmurlarý bile sevmiþtin hatýrým için,
aþacaktýk ya hani birlikte her þeyi .
ne oldu?
tutmaz olmuþ dizin,
kalmamýþ halin.
meydan okur olmuþ bana kýyamayan dilin.
yanlýþ anladýn beni
ben sadece sevdim seni
ve o yüzden zayýftým sana
birlikte büyürüz dedim bu sevda masalýnda.



bilirim...
sevdalar geçmiþ senden
yorgun ruhum, parçalanmýþ yüreðim
endiþeli yaþadýklarýndan, yaþayacaklarýndan.
umutlarým þaþýrmýþ naçar ortalýkda
kýraðýdýr bu,
belli olmaz vurur kaçarsa ya !
anlamadý kalbim hiç,
sonu böyleyse
niye ateþine attýn ki beni,
anlamadý kalbim yalan olan hangisi?
titreyen dudaklar mý?
bu utanmayan aldýrmazlýk mý?
sevdalar mý yalan
yoksa insanlar mý?


gözlerinden gözlerime vefa yok bilirim
peki kapatmayacaðýn yarayý neden açtýn ?
bilmez misin çiziðin bile izi kalýr yýllarca
niye sardýn ki bu sevdayý baþýma?
biliyordun baþýndan:
ne isterdim aðrý olsun kalbimde.
ne isterdim gururum böyle yerlerde.



senden uzak olsam
belki daha yüce olurdum gözünde.
meziyetlerimi sýðdýramazdýn dünyaya.
oysa þimdi
örümcek aðlarýyla tutunmuþum hayata.
daha acýsý
senden vefa yok bilirim bana.
ama laf dinlemez yüreðim;
sanýr ki hala,
tüm kapýlardan sen çýkacaksýn karþýsýna.
sanýr ki,
kötü bir rüya diyerek uyandýracaksýn ruhumu.
iþte o an çok tatlý gelir hatýralar:
oturduðum bank tanýdýk gelir,
üstüme döktüðüm portakal suyu,
yollar, otobüsler,lokantalar, sinamalar...
þarkýlar hep "sarý saçlarýndan sen suçlusun" der
gitarýmla dokunsam bir kadýnýn poposuna,
gülüþüm gelir donar dudaklarýmda...

anladýðýmda ise acý gerçeði,
inanmam þimdi yalnýz geçtiðim yollara,
korkarým!
her þey ýssýz gelir bana.
nasýl aðrýr kalbim?
arabalarýn firen sesinde ki çýðlýk,
denizlerin karanlýk dipleri
ya da benliðimle yanýp kavrulmak
kurtarýr sanýrým beni.
bir türlü affetmez yüreðim seni.
kafeste bir kuþ gibi döner dururum
bir giderim hatýralara,
bir gelirim dönmeyecek sevdalara
kurtaracak küçücük bir þey arar yüreðim
kýyamaz bunca emeðe, sevgiye,
kýyamaz yine de sana.
bir daha sevebileceðim gelmez bile aklýma,
gözlerin gelirse derim aklýma,
ellerin gelirse derim.
inanasým gelmez artýk
ne sevgilere, ne vaadlere..


gönlüm severken seni,aldýrmadý hiç kimseye.
duymadý kim ne demiþ, görmedi kim ne yapmýþ.
sevdikçe seni emin oldu yüreðine,
güvendi gerçek sandýðý sevgine...
ne olacak þimdi?
ot deðil ki bu sevda bir çekiþte çýksýn.
kök salmýþ zamanla,
bir ucu ayaklarýmda parmaklarýmda,
bir ucu ellerimde parmaklarýmda.
sonra sarmaþýk olmuþ kalbimle
kalbin arasýnda...



anladým :
o günler bir daha gelmeyecek
kalbim seni bir daha asla böyle sevmeyecek
tüm at arabalarý balkabaðýna döndü iþte
meðer prens olmuþsun öpüþümle...
kabullendim:
bir aþk baþlar ve biter...
hayat sarar yaralarýmýzý,
o bizi gerçekten sever.
öðrendim,
zaman alacak unutmak belki
Allahým karþýma çýkardý seni
bir bildiði var ki...
kötülükler sahibine döner bilirsin
Ama içim öyle rahat ki
çünkü,
bir duru su gibi sevdim seni.
sende sevdiysen beni,
hiç korkma!
dönecek bir þey yok demek ki?.. 1992




Sosyal Medyada Paylaşın: