Ah Hamaylı Ah

Daldýn yine deli gönül maziye,
Gitti, gayrý geri gelmez hamaylý.
Kurt acýr mý tenha bulsa kuzuya,
Aðlasan da yaþýn silmez hamaylý

Toygun olmuþ, bakma, baþýn döndürür,
Uðrun uðrun çerað kimin yandýrýr,
Ruhsarýna eller bûse kondurur,
Bundan geri seni bilmez hamaylý.

Zülüf üstü taze güller takmaz ki
Mahmaranýn uclarýný yakmaz ki,
Çeþm-i humar senin için bakmaz ki,
Hayalinde bile kalmaz hamaylý...

Umar saydýn, þeyda oldun bilmedi,
Efganýna kulak asýp gelmedi,
Düþlerinde vurdun vurdun ölmedi,
Nazargâhan seni almaz hamaylý.

’Hadi gel’ der gibi gamzeyi burmaz,
Yýrtýpta yakmýþtýr, resmini sarmaz,
Seni hatýrlamaz, kimseye sormaz,
Yazmaný baþýna çalmaz hamaylý...

Deli gönül, unut onu, arama,
Hiç dokunma kabuk tutmuþ yarama,
Beyhudedir, ufuklarý tarama,
Gece senin, ýþýk olmaz hamaylý...

Velioðlu, bulunmaz mý menendi,
Encamýnda, o da çið süt emendi,
Kendisini kadim yahþi sanandý,
Sanar mýsýn bir gün solmaz hamaylý....


Osman Velioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: