Aramýzda ki sevda döndükçe serinlere
Anýlarla yaþarken gömdün ta derinlere
Bir kalem de sildiðin aþka mahkûm olsam da
Kapsýnda kul olup yalvarmam hainlere
Git de yaban güllerin önünde dur istersen
Her gönül’ü seyran et birazcýk der istersen
Yarým kalmýþ bir aþkýn kurbaný olsam bile
Asla dönmem sözümden kalbimden vur istersen
Hiç Eyvallah ettim mi sahipsiz ahvalime
Sevdadan hüküm yesem üzülmem vebalime
Tek taraflý günahkâr ilan etsen de beni
Diz çöküp’te yalvarmam senin gibi zalime
Bir gün yorgun bedenle çürüyüp solsan sende
Keþkelerin eyvah’a dönüp yok olsan sende
Aldýðýn her nefeste dilinde adým kalsa
Bende yüzüne bakmam yýðýlýp kalsan sende
Hâlbuki sen giderken ziyasýz güneþine
Sön dedim; söndü gönlüm aþkýnýn ateþine
Ýhaneti aþikâr, sevdayla azalarak
Yanar kül olurum da asla düþmem peþine
Muzaffer TEKBIYIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.