ANNECİĞİM

Ta yüreðim titrerdi seni her gördüðümde
Çok sever misin anam diyerek sorduðumda
Ve dizlerine yatýp saçýmý ördüðünde
Doymadým doyamadým sevmene anneciðim
Kimseyi koyamadým yerine anneciðim

Güneþ gibi akarak doðardýn geceleri
Dillerinle çözerdin gizli bilmeceleri
Çok seviyorum diye kurarken heceleri
Doymadým doyamadým sevmene anneciðim
Kimseyi koyamadým yerine anneciðim

Yaþadýðým her andan yine sana kaçardým
Ellerinle okþarken mutluluktan uçardým
Bir anne þefkatiyle sevildikçe açardým
Doymadým doyamadým sevmene anneciðim
Kimseyi koyamadým yerine anneciðim

Duymasam sözlerini asla kalmazdý neþem
Sensiz her anda bile, sanki hüsrandý yaþam
Ne güzel de severdin, benim aslaným paþam
Doymadým doyamadým sevmene anneciðim
Kimseyi koyamadým yerine anneciðim

Masal gibiydi zaman sevmelere doymadan
Sevda sarhoþu gibi sevildikçe aymadan
Ömür güze dayandý günleri hiç saymadan
Doymadým doyamadým sevmene anneciðim
Kimseyi koyamadým yerine anneciðim



Muzaffer TEKBIYIK


Sosyal Medyada Paylaşın: