þehir terminallerinde býraktým hüzünlerimi zoraki ayrýlýklarýn ürkek çocuðuydum eskiden yüzümde ansýzýn beliren çizgiler cadde cadde yayýlan bir þehir oldu þimdi
þehir bulvarlarýnda kaldý eski mahçupluðum artýk günübirlik yaþayan bir þehir serçesiyim eskidendi o bir türlü saklanamaz yabancýlýðým þimdi arka sokaklarda bir dekorum þehir fotoðraflarýnýn ayrýntýsýnda bir figür
geldiðim yerlerde býraktým koþmalarýmý kaldýrýmlarda aðýr voltalarýn ustasýyým artýk hala kursaðýmdadýr terminallerin buruk acýsý ardýmda çocukluðumun ayak hýþýrtýsý gelir hala
bir yaným buruk, üstü örtülmüþ aðlamaklýdýr öte yaným yüzsüz bir kent yeniyetmesi baþardým mý bir þeyleri, yitirmenin eþiðinde miyim þimdi acýlarý yüzümden silebilip terminallerden çýktým bütün geri dönüþlerim ve korkaklýðým orda kaldý.
18.12.2008 Ankara
(Berfin Bahar Dergisi Ocak/2009 Sayýsý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
semsettinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.