Hêlin’im yaban güvercinim bilinmez yarýnlarýmýn þafaðý yarýný dünlerde kalmýþ, kara yazmalým ve boran kuþum kardelen çiçeðim benim. ne zaman bir aþk düþünsem; sonu hüsran, uçurum ayaklarýnýn izi vardýr orada. bir kez olsun yalnýz, çýðlýðýný duysam yüreðinden þiirini dinlesem. daðlarýmýn kýzýsýn sen. bir çýðlýksýn namussuz düzene.
Hêlin’im yaþanmýþ en acý aþklarýn ifadesi bilinmez vadilerin çaðlayaný gözlerin okunacak en güzel kitap bin yýllýk umut birikmiþ sanki; kirpiklerin aðýr kalkar. nedeni asla sorulmamýþ mahzun duruþunun.
Hêlin’im yaþanýlmayasý zamanlarý dinlemek gözlerinde ve aðlamak...
ne vakit yüzünü dönsen gözlerime nice yaþanýlmamýþ çocukluk mahvedilmiþ nice gençlik ve acýmasýzca atýlmýþ darbeler baðrýþýr tertemiz alnýnda. belki sen de hak etmiþsindir kim bilir insanca su içmeyi hem de ellerin titremeden tutup bardaðý. gözlerin korkmadan içmeyi. yüzünde bin yýldýr saklý o güzellik. bir çocuða gülümser gibi dünyaya gülümsemeyi; tarih boyunca özlemiþ gözlerin. bir bahar da sen yaþa güzelim.
Hêlin’im sýcaklýðým, kara yazmalým, kardelen çiçeðim benim
1999-14 Ocak 2000 Mardin-Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
semsettinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.