Yağmur Sonrası Akşamlar
toprak kokan, yaðmur sonrasý akþamlardý
yüreðime aðýrýndan bir sevda binmiþti.
dört tarafým kilitli kapý
bir gökyüzü, bir sen kalmýþtýn aydýnlýk.
hayatýn gerisi endiþe, tasa ve karanlýk.
aðaçlardan sular damlardý yüzüme
o an bulutlarýn adýný andýðý andý
sokaklar sensiz ve çamur
çocukluðumun yüzüme vurduðu zamandý
kendime ihanetlerimi yaþýyordum sensiz
gözlerim umarsýz, yüreðimde bulantý
yaðmur seni getiren heyecandý
uzaklýðýný yaþamaktý beni ýslatan
þimþeklerde, yüzünü aydýnlatýrdý ufuklar
gizem dolu kutsal bir zamandý
bütün dualarýmýn yönü sanaydý
karanlýklar seni fýsýldýyordu ýslaklýklarda
mahzun yüzün, sularýn kederli sesi ve gökyüzü
...senden bana kalandý
bir sabah güneþ doðdu, gerçekler uyandý
ve her þey bir kaðýt gibi sessizce yandý
6.7.8. Kasým 2001-9 Ocak 2002
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.