Sokulup durma kuytularýma,
Saklayamam seni artýk.
Gecelerim ne kadar ýssýz olsada.
Gönlüm sana yataklýk, yapmayacak artýk.
Aklýmdan emir geldi, yüreðimin kýþla nöbeti bitti.
Kalbiminse misafir perverliði tükendi.
Sende yüzsüzlük etme, git evine !
Odama deðil gölgen, sana ait bir düþünce dahi düþse,
Ayazda kalmýþ gibi titriyor bedenim.
Önceleri bir sýcaklýk sarar, kulaklarým dahi kýzarýrdý.
Anladým ki sönmüþ içerimde ateþin.
Belkide bunca zaman, ben senli sensizliði sevdim.
Alýcý gözüyle bakýyorumda sana, biraz ufalmýþ gibisin ?!
Belkide gözümde büyüttüðüm bir devmiþsin.
Ne bir kayýbým oldu, nede bir kazancým.
Benim deðildin ki kayýbýma üzüleyim.
Benimde olmadýn ki kazancýma sevineyim.
Bu aþkta bir galib aramak, ahmaklýk olur diyorum.
Yine baþýmý kaþýyor, yüzümü sývazlýyor, düþünüyorum...
Seni, hayatýn gösteripte, vermeyiþine sayýyorum !
Þimdi senden yine susmaný istiyorum.
Sus ! Hiç konuþma ve git.
Suskunluðunu gittiðin yerlerde bozarsýn, abest kaçmaz !
Burasý nede olsa alýþkýn suskunluðuna.
Artýk duymak istemiyorum, ne bir kahkaha,
Nede ezberine alýnmýþ, içerisinde mantýk aradýðým,
Aklýmý karýþtýracak, her hangi bir mýsra.
Körle yatan þaþý kalkarmýþ,
Artýk sende bana dersin Ukala...
By.: Perikýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.