Ölmedim sevdiðim yaþýyorum !
Her güne, benden bana kalan, kýrýntýlarla baþlýyorum.
Hala nefes alýyorum. Bazen derince içime çekiyorum.
Doðduðumda aldýðým ilk tokatla öðrenmiþim, þimdi niye býrakayým’ki ?!
Her sabah yine aynaya bakýyorum.
Gördüklerim senin kadar tatlý olmasada,
Yalancý yüzüne gülümser gibi gülümsüyorum.
Bakýþlarýný gözlerimden, sözlerinide kulaklarýmdan, kalbime yer etmiþtim.
Söküp çýkarttým oradan! Gözlerini hafýzama, sözlerinide kulaklarýma küpe ettim.
Seni Unutmak, bana ihanet olur diye, unutmamaya inad ettim !!
Ne kinim, ne nefretim, nede sitemim dir, bunlar sana !
Mürekkebi tükenmez Kalemimle, sadece not alýyorum.
Öðnümde’ki henüz yazýlmamýþ, bembeyaz yarýnlarýn sayfasýna.
Yolumu alýrken aðýr adýmlarla,
’Burasý senin yerin’,dediðin o yere, damðayý basýpta,
’Taþ kalbliler koleksiyonu’ma, koydum senide.
Yazýk, senin yerin bir vitrinlik köþemiydi ?
Sayende birde kendimi yoklamýþ oldum.
Saf ve mahsum kalmýþým, senide kendim gibi sanmýþým.
Çocukluðu aratmýyan hallerle, her sözüne aldanmýþým.
Bana bir masal anlatsana,... Hiç yoktan.. demiþim !
Bukadar usta olduðunu bilseydim senin,
Babamýn uyuyamadýðým gecelerde, anlattýðý hikayelerden isterdim.
Pamuk prenses ile yedi cücelerden, Karga ile Tilkiden, Çizmeli Kediden..
Sonra yalan söyleyince burnu uzayan, odun kafa Pinokyo’dan!
Sahi; Kedilerle, Köpekler konuþuyorlarmý biz uyurken?
Dünya toz pembe, bulutlarsa pamukþekerden.
Aþk denilen bu oyunda, ya ben fazla çocuktum,
Yada sen akan zamana uyup, yalan dünyaya utulmuþsun.
Yataðýnýn altýný bir yoklasana, kim bilir neleri býraktýn oraya?
Bir Torba misket, bir tenis topu, bir kitap,
Bir de yaka olucaktý, atýpta unuttuðun oralarda.
Bak bakim; Yýllarýn tozunu toplamýþ, birazcýkta kýllanmýþ,
Aðzýnýn seli ile göz yaþlarýna mendil olmuþ, bir Ayýcýk vardý, eðer atýlmadýysa?
Bukadar çokmu meraklýydýn, ayaklarýný koca ayakkabýlara sokmaya?
Hayat dediðin ayaklarýnýn altýnda, dikkat et adýmlarýna!
Anladým’ki farklý görüyor, yanlýþ çiziyorsun.
Birde benim gözlerimle baksana.
Çýkar boyalý kalemlerini, bir Ev çiz... Hadi durma.
Sonra yeþil çimenli bahçesine, birde salýngaç yapsana.
Mavi gökyüzü, sarý bir güneþ boya,
Birde Gökkuþagý yap ufuklara, tam kuþlarýn yanýna.
Büyüklük boy farkýyla olmuyor anlasana.
Sök at o yüreði, gereðince kullanamadýktan sonra!
Aldýðýn örnek yanlýþ örnek, önce kalýbýnýn ve sözünün adamý olsana !!
By.: Perikýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.