Sonsuzluða dalmýþ bir yüce insan,
Uyanmaz bir türlü, sallasan dursan,
Derin, derin uyur, sýrt üstü yatmýþ,
Uyanmaz bir türlü sevsen sallasan.
Buz kesmiþ bir vücut taþýn üstünde,
Su döküp dururlar, yorgun gününde,
Yaþ döker görenler, Yasin okuyarak,
Uyanmaz o yolcu, fer yok gözünde.
Derler’ ki bir garip, uykuya dalmýþ,
Miskin köpek, havlamaya baþlamýþ,
Uyanmýþ komþular, koþup gitmiþler,
Ölmüþ de garip kokmaya baþlamýþ.
Gün onun günü, yarýn belki bize,
Ondan kaçmak yok vuslat girer söze,
Çekilir son perde, her can giderken,
Onun adý ölüm, hiç bakmaz göze.
A.Yüksel Þanlý er
20 Nisan 2010-04-20
Antalya