Del desen delemem ki Ferhat gibi dağları

Ýkimiz bir çýnarýn, sürgün vermiþ dalýyýz,
Yýllar görmüþ aðaçtan, kurumuþ bir çalýsýyýz,
Nedendir bilemedim, gün güneþ görmüþ yerde,
Konca güller yerine, hazan gelmiþ baðýyýz.

Çektik kader denenden, gözyaþlarý dökeriz,
Sevda bizi terk etmiþ, yol yorgunu gideriz,
Güller açmýþ baðlarda, eller gülü koklarken,
Hicran dolu gönlümüz, aþk yolunda dikeniz.

Ne sen beni tanýrsýn, ne ben seni tanýrým,
Sen de bir yar sevmiþsin, duydum ona yanarým,
Hak yolunda giderken, gönül bir yar ararken,
Sen sevdana aðlarsýn, ben þansýma aðlarým.

Neyleyim böyle kaderi, sevda beni bulmazsa,
Ah gençlik yýllarýmda, yýllar beni yormuþsa,
Ya yar sevsem ne olur, ya sevmesem ne olur,
Aynalarda gülmeyen, gül yüzlerim solmuþsa.

Ömrün gelmiþ hazaný, gelmez artýk baharý,
Del desen de delemem, Ferhat gibi daðlarý,
O daðlar sana kurban, caným da sana kurban,
Bul desen bulamam ben, sana giden yollarý.


A.Yüksel Þanlý er
25 Nisan 2010-04-25
Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: