NE DEMELİ BİLMEMKİ

Ýçimdeki yokluðundan kurtulmak için
Seni yaratýyorum çizdiðim resimlerde
Senin için rüyalara yatýyorum
Yokluðunla yüklü yüreðimi ayazlara çalýyorum
Çatlayan dudaklarýmla ben hala seni anýyorum
Sana gelmek için kendi içimdeki zindanlara
Mahsum bir bedeni rehin býrakýyorum
Her gece içimde aðlayan çocuðu
Tan yerinin kýzartýsýna uðurluyorum
Ve her sabah sana doðuyorum, sana.


Ne demeli bilmemki
Sarmalýyorum yokluðuna yüreðimi,
Yokluðunun kavþaðýna dikiyorum mercan gözlerimi
Ve
Hayalini düþlüyorum, varyantlar dönemecinde
Sana gelen yollarým son bulduðunda
Yokluðunun yalnýzlýðýnda, utanýyor yalnýzlýðým
Dolu dolu yaðýyorum yine yokluðuna
Ben uslanmam, ben vaz geçmem
Sözün en güçsüz kaldýðý yerde
Bir gülüþüm yeter sana.


Ne demeli bilmemki
Beni sev dedin! Sevdim
Sevgim aðýr gelirse,
Eski bir dost gibi an dedin, andým.
Hem de çok güzel andým
Biliyorum unutuþunda yaþýyorum
Yine hevesle geliþini gözlüyorum
Biz ayrýyken bile bir birimizi seviyoruz
Sürgündeki tenime dokunmalý ve beni anlamalýsýn.


Ne demeli bilmemki
Fýrtýnadan arta kalan, aklý ziyan bir beden
Her sabah yaralý bir serçe gibi konar pencerene
Umudun her zerresinde küf tutmayan bir yürek
Karanlýðýnda saklýyor yokluðuna inat mutlu günlerini
Çürümüþ duvarlar dile gelir, dökülür viran olur
Niye yoksun Niye yosun Niye yoksun?


Özlem ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: