Son Nefes

-Hiç kimse, hiç kimseyi seyreltmez gidiþiyle
Hiç kimsenin hiç kimseyi çoðaltmadýðý gibi
Budanarak geçilen bahçelerde-

Kirli dudaklarý ile öpüyor gece
Yalnýzlýðýmýn çýplak tenini
Sanki hiç deðmemiþ gibi gözlerin gözbebeðime,
Ýzi yok
Þehirler mi büyüdü yoksa ben mi daha tenhayým
Dönülmüyor mu tekrar baþladýðýn yere

Mesela aðzýnda çiðnenmiþ bir þarký
Ve göðsünde küf tutmuþ bir gül
Üzerinden fazla geçilmiþ bir gecede
Çýkýp gelse biri
Ellerim ilk öpüldüðü gün kadar
Beyaz deðil ki
Olsun.
Yine de,
Yepyeni umutlar kundaklayýp býrakacaðým.
Yýldýzlar öpecek göðün göðsünü
Ay, akacak bembeyaz, gecenin içinde.

Çatýk kaþlý þehir,
Sokak arasýna sýkýþtýrdýðý yalnýzlýðýma
Ayýp þeyler söyleyecek belki
Ve titreyerek son nefesini verecek aþk
Bastýrýp karanlýk elini göðsümün üstüne



Sosyal Medyada Paylaşın: