Gül Yangını

Ýyi bakýn
Tanýmadýnýz mý beni?
Ya þu küçük ellerimi
Aðzýmdaki sütü silip geldim oysa
Bir savaþýn ortasýna
Parmaklarým; Filistin’de taþ atýyor
Gözlerim; karanlýk ve öfkeli
Bir Afgan kadýný.
Saçlarýmdan sürüklediler yýllarca
Beklediler, kendi topraðýma Irak,
Baþkasýnýn saksýsýna çiçek olmamý…

Ýki bomba arasý bayram havasý
Bilmediler,
Anneler, önce yüreðinden öper çocuklarý

Ýyi bakýn
Tanýmadýnýz mý
Bosna’da sarýþýn ve hüzünlü bir kanamayým
Yýkýk bir duvar dibinde
Ölüm bekliyor baþýmý.
Çanakkale’de kucaklýyorum iki kolumla,
Koca dünyayý, koyuyorum topun ucuna
Barýþa doðru,
Tek baþýna vataným!

Kanýyorum durmadan kendi içime
Yüreðim gül yangýný
Mis kokuyor dumaným.

Çeçenistan’da derin ve kanlý gözyaþýyým
Akýyorum Kýzýl meydana doðru
Moskova’da karýþýyorum soðuða
Dünyanýn kalbindeki sönmeyen yangýným

Sosyal Medyada Paylaşın: