Ama ve Keşke

Alýþýk deðilim sensizliðe,
Sabahlarý sensiz;
Gözlerimi açmak bile istemiyorum.
Hiçbir soruma cevap yok.
Kendim bile anlýyorum.
Sensizliðe alýþmam lazým.
Ve her sorumda “ama” var.
Arkama dönmeden,
Çekip gideceðim.
Bu kez iltifat deðil,
Gözlerine bakarak,
Hakaretler yaðdýracaðým!
Derken;
Gözlerimin önüne güzel günler geliyor.
Durup piþmanlýklar içinde,
“Keþke” diyorum.
Ve ilk defa bir soruma cevap buldum.
Ama bu kez söylemekten çekindim.
Ben ve sen;
Hiçbir zaman bir arada olamayacaðýz...
Ve yine “keþke” diyorum,
Durup dururken.
Keþke hiç görmeseydim!
Keþke hiç gönül verip sevmeseydim!
Piþmanlýklar içinde,
“Ama”larla gidiyor,
“Keþke”lerle dönüyorum.
Ama ve keþke...

Sosyal Medyada Paylaşın: