MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İşte Bu Benim
CEntilmenCE

İşte Bu Benim




Uzun ince bir yolun tam ortasýndayým ben
Hiç yokluktan gelirim, hiç yokluða giderim
Ýçi kan aðlarken bile, her daim güldüren
Doktor bey bahsettiðiniz, o palyaço benim

Zemheri ayýnda bir gece doðurulmuþum
Çok güzeller görüp de, kimine vurulmuþum
Yaþým kýrka geliyor, yorulup, durulmuþum
Soðuk iklimlerin sýmsýcak insaný benim

Doðayý, insanlarý, kitaplarý severim
Kötülüðü yererken iyiliði överim
Emeðe saygý duyar, hýrsýzlýða söverim
“Ýnadýna Ýnsan” yaþam felsefemdir benim

Gerçekte bir memurus, sahnede oyuncuyum
Dergide editörüm, hayatta bir yolcuyum
Ýki çocuk babasý, ve bir kova burcuyum
Koltuðumdaki karpuzlarý düþüren benim

Bir altmýþ dokuz boya, yetmiþ beþ kilom fazla
“Velesbit’li hayat, ne rahat”, iþim yok gazla
Þiir okurum, þarký söylerim çalmayan sazla
Çerçeveli camlarla muzipçe bakan benim

Þiir oldum, söz oldum, bak geldim yine aþka
Çok memleketler gördüm de, Ýstanbul bir baþka
Yozgat, Amasya, Ýstanbul, baþkentteyim iþte
Eyfel’den, öpüþemeden inen, o saf benim

Bunca yýldýr okurum, lisans, master, doktora
Bilim,ekin, sanat, öðrendim okuya, sora
Çalýþtým, çabaladým, cebimde yok hiç para
Yenilerek yenmeyi öðrenemeyen benim

Kah ordayým kah burada, milimetrik yaþarým
Doludur hep bardaðým, boþ görene þaþarým
Yýkýlmam engellerle birer birer aþarým
Gecicidir yenilgim, zafere koþan benim

Yarin yanaðýndan gayri paylaþtýk herþeyi
Aðlarýz ve güleriz, kaybetmeyiz neþeyi
Garibana aðlarýz, dönen dönsün köþeyi
Paylaþtýkça çoðalan, candan veren benim

Gün gelir gideriz elbet, bu dünyadan biz de
Unutulur adýmýz, kalýr yazdýðýmýz sizde
Baki kalan hoþ bir seda imiþ, kubbemizde
Bunu böyle bilip de, böyle yaþayan benim

Varsýn bir tas su verenim olmasýn, nideyim
Yanýmda olsun da “suyum yok” diyenim
Susuz çöllerde kalayým, seraba gideyim
Kerem, Mecnun, Tahir, Ferhat, tüm aþýklar benim

Vardým yaban ellere, sofralara kuruldum
Söyleþtim, dertleþtim, meclislerde soruldum
Dost buldum, en güzel yataklara serildim
Adým adým dolaþtým, Anadolu hep benim

Ne insanlar gördüm ki, aðlayan dertli dertli
Kimi kuru ekmeðe muhtaç kimi servetli
Düþmanca olaný var, çoðu iyi niyetli
Düþman taþý deðil, dost gülünden yaram benim

Gün olur sessiz, derinden, gün olur çaðlarým
Baþka yüreklerdeki acýlara aðlarým
Güllük gülüstanlýk olmadý benim daðlarým
Daðlarýn zirvesine susamýþ, daðcý benim

Acý tatlý olsa da, yaþamdan vaz geçilmiyor
Aþk insaný bulduðunda, baþka yar seçilmiyor
Kalp kilitli bir kutu, her zaman açýlmýyor
Çantasý omzunda, þehir romantiði benim

Yaðmurlu bir günde ýslanabilmek ne güzel
Seni gökte ararken burada bulmak ne güzel
Ruh eþim gel nerdesin, bu kalpte yerin özel
Doroty’im ol, sýrdaþým ol, aþkým ol, gel benim

Hayat çok daha güzeldir sevip sevilince
Aþksýz geçen bir ömür yaþam deðil ki bence
Tanýsam da ben aþký kitaplardan çok önce
Þimdi yalnýzca kitaplardan okuyan benim

Farklý dünyalar var, bilirim her birinizde
Hep birlikte aðlaþýr, birlikte güleriz de..
Dostluklar çoðalýr, sevgiyle yüreðinizde
Bu arzu, bu beklenti, bu sýcacýk davet benim

Böyle söz eyledik, kendimizden dize dize
Tanýdýk, tanýþ olduk, böylece hepinize
Aman dikkat edelim gelmeyelim göze
Susup susup þakýyan, romantik þair benim

Sanal alemler sanki, iþlek sokaklar gibi
Oynanýr oyunlar, günahlar, yasaklar gibi
Maskeler var yüzlerde gerçeði saklar gibi
Nam-ý diðer bu Centilmen, Metin Baþol benim

19-21/03/2007-Ankara
16/04/2007(düzenleme ve düzeltme tarihi)

Metin Baþol



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.