geceye
camýn ardýnda sakladýðý
dudaklarýyla dokundu
yüzünü
buzdan duvarlarla ördü kadýn
son sayfalarý uçuþtu
yataðýn üstünde duran
yarým kalan romanýn
senin
güzelliðini anlatmaya
dönmüyor dilim
bir kaç damla gözyaþýndan
doðmuþtu oysa
sevgilim
gözlerini
usulca ört üstüme
tenini tenimin yanýna ser
kal öylece
her þey el deðiþtirdi
aþk bile
kaç yalnýzlýðýma tanýk oldun
bu þehrin yaðmurlarý beni rehin aldýðýnda
ayaklarýmda
senden arda kalan
uzun bir kaç volta
karanlýða dayandý yüzüm
gözlerim köstebek yuvasý
susma öyle kördüðümler çoðalýr
bir þeyler seni bana hatýrlatmalý
ateþ
vakitsiz açan bir gül
yakan kavuran bu ömür
aþk
cehenneme bir gönderme
ay günün gözcüsü
deniz
dalgýn bir akþam üstü
bir þarký nasýl bindirilir
beþ on beþ arabasýna
üstelik ellerin mahalle pazarýndan dönerken
bir renk nasýl uðurlar kendini beyaza
kuþa sorma yuvasýndan baþka mekan
kuytuda bir gülü soldururken palaska
hasret
yoksul odalarda sývar kollarý
göz eskir
söz yükler kendini bir masala
kaç yýldýzýn ipiyle indim kuyulara
yýlanlara kavuk oldu koynum
þeytanlar ayin yapýyordu baþýmda
sevgilim
bir kaç damla gözyaþýndan doðmuþtu oysa
bir mermi çekirdeði baðýþlýyordu hayatýmý
baþtan sona sana adadým
yarýnlarýmý
ekmek yediði kapýya
kim ihanet eder
hangi kurt pusu kurar aþka
insandan baþka
gözlerin aðýrlýyor beni bu akþam
dudaklarýn uðurluyor
bir adam senden çok uzaklarda
kendini bir þiirle vuruyor
senin
güzelliðini anlatmaya
dönmüyor dilim
bir kaç damla gözyaþýndan
doðmuþtu oysa
sevgilim
Ýsa Ýnan
on sekiz nisan iki bin on / neden gözlerini usulca üstüme örtmüyon?
Not: Güzel sesiyle þiirlerime can veren Deniz Hanýma çok teþekkür ederim.