yüreðinin akýntýsýna kapýldým gidiyorum
gerisini sormasýnlar bana
ben de
bilmiyorum
gerçeðe
yanlýþ yoldan ilerleyen
bir uðultunun içinde
çýrpýnýr durur dualar
katiller katlederken ömrümüzü
sevdanýn üstünü külle örtüyor þeytanlar
yenik düþleri yazýp
kendini kýrmayý beceriyor kalemler
gittiðin yerde kalýr gurbet
akþamlarý daðlara indirir çocuklar
sevdiðin yürekte olur hasret
kundaktaki bir çocuðun gözlerinde buldum seni
yorgunluðunu parklarda unutmuþ bir iþçinin sigarasýnýn ucunda
seni intihar eden bir kýzýn býraktýðý mektupta
toplatýlan kitaplarýn ortasýndaki kurutulan güllerin ardýnda buldum seni
sahi sen kayýp mýydýn ki
uzaktan geçen bir vapurun dumanýna yaslanmýþ
dururken buldum seni
köpüklerin kýyýlara vurduðu kumsallarda
bütün düþlerini yüklerken hasretin sýrtýna
bir beyaz atýn üstünde buldum seni
sahi sen
vedalara el sallayacak kadar büyüdün mü ki
uzun uzun düþler kurar yolcular
bir gökyüzü kanatlanýr içinde
yaylým ateþi altýnda kalýn martýlar
iki bulut tüylerini döker usulca
bir yavruyu kapar atmaca
kadýnýmýn gölgesi büyür ýþýkta
her gün gözlerimize þarapnel parçalarý kaçtýkça
sen yokken yüreðim öksüzdü
aþkým
sen olmadan ben
ancak
ölmek için nefes alýrým
Ýsa Ýnan