Al gönlüm senin olsun, kýskanmam. Canýmý istesen veririm: Kendimi avutmam. Ben Mahmut’ sam hem þiirsiz hem de sensiz yapamam. Sen iste yeter ki gülüm: Yoluna köle olurum.
Ne olur; Üzülüp aðlama, yanýna varýp seni saracaðým. Oralarý cennetten bir bahçe yapacaðým. Ýste yeter ki, yolunda kurban olacaðým. Sen iste yeter ki gülüm: Bugün geleyim yanýna.
Söyle: Ne yapayým þimdi sevdam. Sen orada üzülürken, ben buralarda nasýl rahat olam. Yollarý deðil þu daðlarý aþam. Sen iste yeter ki gülüm: Bugün geleyim yanýna.
Karanlýk dünyana, güneþin olayým. Bir bugün deðil ömrünü paylaþayým. Gecende gündüzünde seni sarayým. Sen iste yeter ki gülüm: Canýna can olayým.
25/10/2004 Pazartesi
Mahmut Enes YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
gayriihtiyari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.