Senli zamanlarda,sensizliğimdin...

Senli zamanlardaki,seni sevdim.
Belki birlikte olamadýk,
Baþýmý omzuna koyamadým hiç.
Ama seni daima sevdim...

Gün batýmlarý dostumdu,çünkü seni bana getirirdi...
Seher vakti,ayrýlýktý bizim için,kollarýnda uyanýp,
Göz açma aralýðýnda,kaybetmekti seni...

Gerçeðe dönmek bu kadar kolaydý,
Senli zamanlarda,sensizlik di zor olan.
Oysa en yakýn arkadaþýmdýn,nasýlda sevdim seni...
Adýn Hayal’di,eksik yanýmý tamamlayan parçam.

Adýn Aþk’tý senin.
Fantazilerin yaþanmamýþ benliðin,
Bir rüyaydýn sen,birazda hayalim.
Karar veremedim,nerede olmalýydý (m) n...!
Belki de hep korktum,belki sende kaybolurdun...!

Adýn Sevgiydi senin.
Ömrüm boyunca seni bekledim,sensizliði yaþadým.
Ne garip, seni yaþadýðým her saniye,
Sanki yeniden kaybettim.

Senli zamanlarda,sensizliði hiç sevmedim.

Adýn Düþ’dü senin.
Her gece ayný düþe uyur,
Gözlerimi araladýðýmda,
Senii umardým yan yastýðýmda...!

Sensiz zamanlarda,sen-i çok sevdim.

Sen en zor anlarýmda,can sýkýntýmda,
Yere düþen her yaðmur damlasýnda,
Yüreðimde büyüttüðüm,sevgi çiçeðimdin.
Belki de gerçekleþmeyecek hayallerimin,
Beyaz atlý Prensiydin.

Adýn Umut’tu senin.
Yaþayamadýðým hayallerim,
Okuyamadýðým ,en sevdiðim kitabýmdýn.
Sen,benim diðer yarýmdýn,
Bulduðumda kaybettiðim...

B.KAVAS.
Sosyal Medyada Paylaşın: