AŞIK VEYSEL

AÞIK VEYSEL -2.
1
Yazýldý Tarihe, böyle bir yazýn;
Söylenir dillerde, aþýk Veysel’im.
Elinden düþmezdi çalardý sazýn;
Dolandý illerde, aþýk Veysel’im.
2
Þarkýþla ilçemdir Sivas dýr Ýlim;
Böyle bir ozaný anlatýr dilim.
Bu kültür hizmeti dopdolu ilim.
Eserdin yellerde, aþýk Veysel’im.
3
Halk aþýðý idin, meþrebin ozan;
Seni anlatamaz her þiir yazan.
Piþerdi sözlerin, kaynardý kazan,
Sohbeti ballarda, aþýk Veysel’im.
4
Türkü besteledin, türlü beyitler;
Atatürk’e yazdýn ezgi aðýtlar.
Sana hayranidi, nice yiðitler.
Geçtiði yollarda, aþýk Veysel’im.
5
Mütevazi idin, gönlün sahildi,
Ýnsanlýk görevin buna dâhildi.
Seni anlamayan, kör ve cahildi;
Sabýrlý hallerde, aþýk Veysel’im.
6
Birlik çaðrýsýna, daim uyardýn,
Alevi sünniyi birlik sayardýn.
Allah sevgisini kalbe koyardýn,
Coþardýn göllerde, aþýk Veysel’im.
7
Çocuktum bilmezdim, kafamda laçka,
Radyoda dinlerdim, sohbetin baþka.
Beni yönlendirdin þairlik aþka…
Gurbet ellerinde, Aþýk Veysel’im.
8
Eðil ey Hayreti, gerçeðe eðil;
Sadýkça bir dost ol, sözüne meyil.
Bunlar öz düþüncen havayý deðil.
Koklansýn, güllerde, aþýk Veysel’im.


Kâzým ÖZGÜR 15/Mart/2010














Sosyal Medyada Paylaşın: