HAYALİMDEKİ İSTANBUL
Çocuktum bir dev vardý hayalimde
Bilmezdim ki, kollarý uzun bacaklarý iri kocaman gövdeli
Dünyada da böyle bir þehir yokmuþ Ýstanbul bu dev misali,
Anlatýrlardý büyüklerim deniz geçermiþ ortasýndan.
Vallahi öyle büyükmüþ ki! almýþ nasibini,
Hem Asya hemde Avrupa kýta’sýndan
Hani susuz yaþanmaz ya bir suyunu içen bir daha dönmezmiþ,
Çocuk kafamla tasavvur etmeye çalýþýrken,
Sabahý eder. Ezan sesiyle irkilirdim bazen,
Vay be su gibi Aziz bir þehirmiþ derdim bu Ýstanbul
Ecdadýmýz Fethetmeden evvel Bizanslýlar yaþarmýþ,
Baþþehir ilan etmiþler kendilerine çevirmiþler surlarla etrafý,
Allah, Allah birilerinden mi? korkmuþlar acaba yapmýþlar bu hesabý,
1453 mayýsýnda genç sultan Fatih’in fedaileri,olmuþ fethin adý
Konstantinopolis miþ Ýstanbul olmuþ adý saný.
Nasýl bir yersin sen hey koca Ýstanbul
Evliyalar sende türbeler sende saraylar sendeymiþ.
Sana sahip olmak için yýrtýnmýþ, çýrpýnmýþ yedi düvel
Ama bilmezlermiþ ki senin gözün Türk’ümde, Türkiye’mdeymiþ.
Türküler yazýlmýþ aðýtlar yakýlmýþ senin o eþþiz adýna
Parçalamýþlar, bölmüþler aðýr yükler yüklemiþler narin sýrtýna
Kah ýlýk, bir rüzgar kah sert,bir lodos olmuþsun.
Ama hiç ihanet etmemiþ, bütün Türkiye’yi doyurmuþsun.
Genç oldum geldi çattý yolum benimde herkes gibi Ýstanbul’a
O hayalimdeki devi gördüm hayretler içinde kaldým doðruymuþ.
Evet içinden deniz geçiyor ama kýymetini bilen yok.
Hem asya hemde Avrupa kýta’sýna iki saatten önce geçen yok.
Tüm dünyanýn gözü sendeyken ne yazýk ki bizde bunu gören yok
Altýyüz yýllýk eserlerin surlarýn hala ayakta,
Kimler baþþehir yapmýþsa haklýlarmýþ seni yapmakta
Ama sen Türk’ün olmalýsýn Türkiye’mde kalmalýsýn.
Ýki ileri bir geri mehteran’ým sultaným Fatih ve neferleri,
Ruhlarýnýz þad olsun fethetmiþsiniz Ýstanbul’umu taþlarla toplarla
Ey þanlý Fatihim dünya þaþýrmýþ gemileri sürmede inanýlmaz dehana
Yýl 2010 oldu aradan çok uzun yýllar geçti,
Alýnma sakýn Ýstanbul’um bu yýl kültür baþkentiyim diye.
Aradan geçen yýllar bir þey deðiþtirmedi, zaten yüzyýllardýr öylesin.
Sen layýksýn her daim bizler layýk olmaya çalýþýyoruz senin sevgine.
Ne olur bir fýrsat daha ver bizlere dünya bir kez daha adýný söylesin.
Varlýðýn büyüklüðün canlýlýðýn hayat veriyor bizlere.
Sen üzülme istanbul’um þanlý geçmiþini aktaracaðýz, gelecek nesillere.
Ercan GÜLÜNAY
07 NÝSAN 2010 /ÝSTANBUL
Saat : 4.08
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.