ANNE 2

Yokluðun yüreðimde bir yara,
Hasretine alýþýrmýyým bilmem anne,
Dün dostlar arasýnda anne konuþuldu.
Herkes annesini anlattý durdu,
Bense garip bir köþede;
Yüreðim aðladý gözyaþlarým hep içime aktý
Söyleyemedim..
Seni hiç görmedimki..
Seni soranlara nasýl anlatayým anne.

Dayanamadým yine geldim mezarýnýn baþýna,
Elimde bir demet karanfil,
Yüreðim yaralý gözlerim yaþlý
Ayak ucunda durdum,
Sessizce yokluðuna aðladým
Belki beni görürsün ümidiyle anne.

Ah garip babam;
Sabahýn erken saatinden akþamýn kör karanlýðýna kadar,
Ekmek peþinde koþan babam
Senin yerini nasýl doldursunki..
Geçen gün çamaþýrlarý yýkarken
Siyahý beyaza karýþtýrmýþ,
Beyazlarým kararmýþ,
Arkadaþlar gülüp geçti,
Sana öyle ihtiyacým varki anne.

Odamýzýn bir köþesi örümcek baðlamýþ..
Babam bugün yarýn deyip unutup kalmýþ..
Benimde elim kavuþmamýþ,
Bizim evimiz hiç temiz kalmayacakmý anne.

Ne teyze ne hala nede baþkasý,
Senin sýcaklýðýný kim yaþatabilirki bana,
Senin ismin geçtikçe yaralarým tazelenir,
Kapanmayan o yara için için kanayýp beni bitirir,
Sabret annem bende fazla durmam buralarda,
Dayanamam hasretine,
KIsa gün sonra yanýndayým bende anne.

ZÜLKÜF KILIÞÇI
Sosyal Medyada Paylaşın: