Sakın Susma

Ne zaman konuþmak istese
Susturuyorum içimdeki seni...

Sonra...
Bir piþmanlýk çöküyor omuzlarýma
Boðazýmda birikiyorsun kelimelerle
Haykýrmak, seni içimden atmak istiyorum
Ýmkânsýz olmamalý bu...
Gem vurmalýyým içimdeki çýðlýðýna
Atmalýyým kendimi ýssýz sokaklara
Ve geçmeliyim ayak izlerinden, ezmeden anýlarý...

Duygulu þarkýlarda düþmemelisin aklýma
Birde karanlýk gecelerde
Dört duvar olup çökmemelisin odama
Yaþamamý saðlayan bir þey var sende...

Cam kesiði aðrýlara hapsoluyorum
Kanadýkça yüreðim kayboluyorum
Ama yaþýyorum iþte geliþi güzel
Gittiðin yollarda kendimi buluyorum...

Köþe baþlarýnda hasretin var
Binlerce yara açtýn gel bir kere sar
Bir kere merhem ol sen’li yarama
Gül bir kere yar!

Ölürsem susar içimdeki sen,
Ne olur hep orda kal...


EMRE AKTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: