Sakarya'dan yokuş yukarı,

Kýzgýn aðýstos geceleri yaðmur deðmez akþamlar,
Yapraðýndan týrtýllara hayat veren aðaçlar,
Gurbet yangýnýnda kül olmuþ sevdalar,
Zamanla harman oldu öyle gidiyor.

Gidiyor iþte daðlar,ogüzelim ormanlar,
Koynunda birikmiþ yaþamadýðý o yýllar
Zamanýn heybesinde sararan umutlar,
Dört nala eflatun akþamlara gidiyor.

Eylüllerim gidiyor güz güneþim rüzgarlar,
Çiy düþmüþ topraðýnda cennettim goncalar,
Zeytin dallarýnda gurbet kokulu kuþlar,
Arkasýna bile bakmadan öylece gidiyor.

Gidiyor, gidiyor sürme gözlü ceylanlar,
Kardelemeden kalan minik, minik canlar,
Kubbesine sýkýþmýþ hoþ duyum sedalar,
Öbek,öbek karanlýða bilinmeyen yerlere gidiyor…

Gökten bin yýldýz düþtü Lacivert oldu sabahlar,
Sakaryadan yokuþ yukarý yuvarlandý canlar,
kaçbin sabi gaflet aðacýndan sonsuzluða uçtular,
kýzýlca kýyametten kan, ter almýþ öyle gidiyor...

ayazoglum
Sosyal Medyada Paylaşın: